نگاهی به مناجات سیدالساجدین

.... خدایا، اگر بنده‌ای در حق من به کاری دست زده که تو او را از آن باز داشته‌ای، یا آبروی

مرا، که تو حرمت آن را بر او لازم گردانیده‌ای، به ناحق ریخته است، و در این حال از دنیا رفته،

یا زنده است و حق من بر گردنِ وی باقی است، او را در ستمی که بر من روا داشته بیامرز، و

 در حقی که از من با خود برده است ببخشای، و او را به سبب آنچه با من کرده سرزنش

مفرمای، و بدی‌هایش را پیش چشمش میاور که آزرده خاطر شود. این عفو و بخشایشِ

بی‌دریغ و بخششِ رایگان من درباره‌ی آنان را پاک‌ترین صدقه و برترین عطیّه‌ای قرار ده که

صدقه دهندگان و تقرّب جویان به دیگران می‌بخشند،

و در عوضِ این گذشت، از من درگذر، و در برابرِ دعایم در حق آنان، بر من رحمت آور، تا هر یک

از ما به مدد فضل تو به سعادت رسیم و به احسان تو روی رهایی بینیم.

خدایا، اگر بنده‌ای از بندگانت از من آسیبی دیده، یا از جانب من به او آزاری رسیده، یا من به

دستِ خود و یا به وسیله‌ی کسی بر او ستمی کرده‌ام و حقّش را تباه ساخته و مانع

دادخواهی‌اش شده‌ام، بر محمد و خاندانش درود فرست و با توانگریِ خویش، رضایت او را از

من فراهم ساز، و حقّش را تمام و کمال ادا فرما.... 

(فرازی از دعای سی و نهم صحیفه سجادیه)